Polskie Centrum Pomocy
25 stycznia Polskie Centrum Pomocy Międzynarodowej wzięło udział w Wielkiej Gali Liderów Polskiego Biznesu, która od 26 lat gromadzi kadrę zarządzającą najlepszych polskich firm. Spotkanie stanowiło doskonałą okazję do poznania wzajemnych potrzeb, a co najważniejsze, stworzyło możliwość nawiązania dialogu.
PCPM z roku na rok rozszerza zakres nieodpłatnych usług medycznych dla uchodźców – zarówno w klinice stacjonarnej w Bire, jak i w klinice mobilnej, która dociera do najbardziej oddalonych obozowisk. Teraz do pacjentów wymagających specjalistycznej diagnozy przylecieli polscy lekarze - diabetolożka i radiolog.
Fundacja PCPM od początku wojny w Syrii niesie pomoc uchodźcom. W samym Libanie prowadzi projekty w Bejrucie i okolicach, na północy w dystrykcie Akkar oraz miejscowości Arsal na granicy z Syrią. Każdego dnia Fundacja PCPM pomaga potrzebującym, zapewniając dach nad głową, umacniając obozy przed zimą, czy wspierając ośrodek edukacyjny i klinikę.
Za górami, za lasami, gdzieś bardzo daleko, w srebrnym pałacu mieszkały trzy księżniczki: Tasnim, Lamis i Sara. Ich pałac był bardzo mały, dlatego Tasnim - najstarsza z księżniczek przestała rosnąć. Była mała, malutka i bardzo blada. Nie zajmowała dużo miejsca w ich niewielkim, srebrnym domu.
Polskie lekarki ruszają z misją do Ekwadoru. Czeka na nich tysiące pacjentów, pozbawionych medycznej pomocy. Jako Polskie Centrum Pomocy Międzynarodowej wspieramy ich ważną inicjatywę - i dołączamy się do prośby o wsparcie. Celem zbiórki jest zakup leków, plomb i mobilnego gabinetu.
Khouloud została wydana za mąż jako 17-latka. Mąż bił ją jeszcze w Syrii, nie wypuszczał z domu. Rodzina zdecydowała się na ucieczkę z okolic Idlib, kiedy wojna zagroziła bezpieczeństwu dzieci. W Libanie bicie przybrało na sile. Zwłaszcza wtedy, kiedy Khouloud zaczęła pracę. „Miała za dużo wolności”. Kobieta uciekła przed mężem, ale wciąż musi walczyć o przetrwanie dla siebie i dzieci. Pomóżmy Khouloud i innym rodzinom uchodźców z Syrii: pcpm.org.pl/liban
Biały budynek na sielskiej prowincji. Przed drzwiami stoją łabędzie z pobielonych opon, które są wykorzystywane jako nietuzinkowe donice. Wewnątrz dzieci bawią się w najlepsze. Nagle głośne wycie. To syrena alarmowa! Dzieci ustawiają się w rządku. Wychowawczynie rozdają im nawilżone chusteczki, które maluchy przykładają do ust i nosów. Wszyscy powoli schodzą po schodach ewakuacyjnych. Na szczęście tylko w celach szkoleniowych.
Przeszukujecie internet w poszukiwaniu dobrych ofert? Możecie przestać. My ją mamy!