Polskie Centrum PomocyPLN: 18 1140 1010 0000 5228 6800 1001
Polskie Centrum Pomocy Międzynarodowej przekazało środki na pomoc ofiarom tsunami na indonezyjskiej wyspie Sulawesi (Celebes), które nawiedziło kraj w piątek 28. września.
Zmiany klimatyczne, pustynnienie, konflikty zbrojne, a przy tym wzrastająca z szaleńczą prędkością liczba ludności – to tylko niektóre z wyzwań, jakim będzie musiała stawić czoła Afryka. Jaka przyszłość czeka ten kontynent, a przede wszystkim zamieszkujących go ludzi? Jaki wpływ będzie ona miała na przyszłość Europy? [ANALIZA]
W namiocie w obozowisku dla uchodźców syryjskich w Libanie mieszka sześcioosobowa rodzina. Ich życie kręci się wokół półtorarocznego Faresa, który choruje na padaczkę i dziecięce porażenie mózgowe. Nawet jego mały brat pracuje na leki dla chorego. Jedyne co mają to długi, siebie nawzajem i nadzieję, że maluchowi da się pomóc. Dlatego prosimy – przyłączcie się do zbiórki na leczenie chłopca.
Dzięki „Klubowi Kobiet” Asma’a sama utrzymała rodzinę, a jej dzieci zdobyły wykształcenie. Palestyńskie kobiety nie siedzą z założonymi rękami, ale wspólnie pracują i zakładają spółdzielnie, aby poprawić życie ich rodzin i społeczności. Dając im dostęp do nowych technologii nawadniających i wiedzy na temat przedsiębiorczości, PCPM pomaga im się rozwijać.
PCPM przygotowuje na zimę obozowiska dla uchodźców syryjskich w libańskim regionie Arsal. Naprawimy 1600 namiotów i planujemy skonstruować od nowa drugie tyle. To jedyne możliwe schronienia, na które stać uciekinierów z Damaszku , Hims i przygranicznych miejscowości.
Jeden dolar dziennie - tyle ma na swoje utrzymanie przeciętny mieszkaniec Burkina Faso. Ze skrajną biedną, analfabetyzmem i bezrobociem zmaga się ponad połowa populacji tego kraju. To w większości młodzi ludzie, dlatego szans na lepsze życie szukają poza granicami kraju. UE alarmuje. PCPM szuka rozwiązań. I rozpoczyna misję.
W trzech wioskach na granicy syryjsko-libańskiej uchodźcy z Syrii, którym w ramach programu Cash for Work PCPM daje pracę, zabezpieczają stanowiska archeologiczne, budują mury oporowe przy drogach i barierki zabezpieczające chodniki. Syryjczycy zarabiają, a okolica staje się coraz bardziej atrakcyjna, a przede wszystkim bezpieczna.
Już siódmy rok Syryjczycy czekają na koniec wojny i możliwość powrotu do domów. Liczba uchodźców zarejestrowanych w UNHCR wprawdzie nieznacznie maleje, ale nikt nie potrafi odpowiedzieć na pytanie, czy to dlatego, że część wróciła do ciągle pogrążonej w wojnie Syrii, czy po prostu na tyle wtopiła się w bliską im społeczność libańską, że nie ubiega się o rejestrację w bazach. Wiadomo jednak, że część ludzi, którzy zdecydowali się wrócić do swojego kraju, ponownie z niego ucieka.