Gruzja: reformujemy zarządzanie kryzysowe
Gruzja: reformujemy zarządzanie kryzysowe
Z jednej z najbogatszych republik sowieckich Gruzja po rozpadzie ZSRR stała się krajem upadłym. Zmiana systemu nie dokonała się tu równie gładko jak gdzie indziej. Do niedawna istniał tutaj stary, nieskuteczny, system zarządzania kryzysowego. Czas to zmienić i sprawić, żeby Gruzini mogli w swoim kraju czuć się bezpiecznie.
Pierwsze lata niepodległości naznaczyła wojna domowa oraz dwa konflikty związane z separatyzmem w Abchazji i tzw. Osetii Południowej.
Prezydencja Eduarda Szewardnadze (1992-2003) to okres stagnacji w polityce wewnętrznej i głębokiego kryzysu ekonomicznego. Nieudolność państwa, rządy gangów, anarchia, korupcja, bezrobocie, bieda, głód – to wszystko nie sprzyjało rozwojowi.Właśnie w tym okresie (po raz pierwszy w historii tego kraju) Gruzini zaczęli masowo emigrować za pracą.
Właściwa transformacja systemowa zaczęła się dopiero w 2004 roku po rewolucji róż, która odsunęła od władzy skompromitowanego prezydenta. Dopiero wówczas stopniowo zaczęto reformować kolejne resorty.Ze względu na naturalne uwarunkowania kraj regularnie dotykają klęski żywiołowe (powodzie, osuwiska, trzęsienia ziemi, huragany, pożary). Nierzadko w ich wyniku ludność zmuszona jest do przesiedlenia się w inny, bardziej bezpieczny region. Częstą przyczyną zagrożeń są również wypadki komunikacyjne.
Mimo tych uwarunkowań, z powodu zapóźnienia w wielu sektorach funkcjonowania państwa, w Gruzji do niedawna istniał stary, oparty o funkcjonowanie struktur z czasów ZSRR, system zarządzania kryzysowego. Choć dzięki zapoczątkowanej w 2010 roku reformie jednostki centralne Gruzji zrobiły jednak ogromny postęp, wciąż widoczne są zarówno braki w wiedzy, sprzęcie, jak i w regulacjach prawnych.
Dzięki wsparciu programu Polska Pomoc Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP od 2010 roku Fundacja PCPM prowadziła projekty pomocowe w Gruzji. Nasze działania realizowaliśmy w najbardziej zagrożonych i niedoinwestowanych regionach takich jak Guria i Samcche-Dżawacheti.
Działania:
- pomagaliśmy stymulować reformy w zakresie zarządzania kryzysowego na szczeblu centralnym i samorządowym
- wzmacnialiśmy kompetencje służb ratowniczych (szkolenia, wizyty studyjne w Polsce dla lekarzy pogotowia ratunkowego i strażaków)
- pomagaliśmy w poprawie wyposażenia lokalnych służb (jak dotąd PCPM podarowało karetkę pogotowia, defibrylatory, deski ortopedyczne, laryngoskopy, worki samorozprężalne, nożyce hydrauliczne)
- pracowaliśmy z miejscową ludnością, by zwiększyć jej udział w reagowaniu na sytuacje kryzysowe
- prowadziliśmy pomiary rzek, aby umożliwić zapobieganie powodziom
- prowadziliśmy ocenę infrastruktury przedszkoli i wiedzy pedagogów na temat zachowania w przypadku zagrożenia, przedstawiamy rekomendację, pomagamy w wypracowaniu ogólnokrajowych procedur oraz wyposażamy przedszkola w detektory dymu i gaśnice
Projekty były współfinansowane w ramach programu współpracy rozwojowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP Polska Pomoc.
