Polskie Centrum Pomocy
40 kobiet z północnego Iraku wzięło udział w szkoleniach z przedsiębiorczości i zakładania biznesów zorganizowanych w Szeikan przez Polskie Centrum Pomocy Międzynarodowej (PCPM). 19 z uczestniczek projektu przy wsparciu Fundacji już założyło na miejscu własne biznesy.
Bibava i Kame to irackie wsie położone z dala od centrum dystryktu Sheikhan i zamieszkałe przez kilkadziesiąt wielodzietnych rodzin, które próbują utrzymać się z pracy w polu i hodowli owiec. Próbują, bo przez sześć miesięcy w roku temperatura przekracza 40 stopni, a susza zamieniła okoliczne pola w pustynię. Fundacja PCPM znalazła rozwiązanie i zadbała o dostęp do wody w tym rejonie. Woda już tryska z ziemi - relacjonuje z Irackiego Kurdystanu Jarek Zarychta.
W związku z zaostrzającą się sytuacją w północno-wschodniej Syrii, sytuacja w irackim Kurdystanie, gdzie pracuje teraz PCPM, może się gwałtownie pogorszyć. Tysiące ludzi będą szukały schronienia. Jesteśmy na miejscu, gdzie możemy nieść skuteczną pomoc, dlatego apelujemy o Wasze wsparcie.
W ciągu kilku dekad potężne rzeki, które dały początek pierwszym na świecie cywilizacjom, zamienią się w niewielkie strumyki. W Iraku nie będzie wody pitnej - ostrzegają eksperci. W tym rejonie coraz częściej mówi się o tym, że woda jest ważniejsza od ropy naftowej, jednak za świadomością nie idzie działanie. Dlatego eksperci PCPM pracują nad konkretnymi strategiami i rozwiązaniami, aby zapewnić mieszkańcom dostęp do wody pitnej.
W Kurdystanie dziś głośno się mówi o tym, żeby ludziom na miejscu dawać wędkę, a nie rybę. Po pokonaniu tzw. Państwa Islamskiego jest to w końcu możliwe. Północny Irak się stabilizuje. Droga do pełnej samodzielności jest jeszcze długa, bo kraj nie podniósł się jeszcze po kryzysie finansowym z 2014 r. związanym z niskimi cenami ropy i odpływem inwestycji z obawy przed tzw. Państwem Islamskim. Działania prowadzone przez PCPM mają pomóc lokalnym instytucjom rządowym w pozyskiwaniu środków na realizację najważniejszych zadań.
Do szpitala w Erbilu lekarze Zespołu Ratunkowego PCPM przychodzą dwa razy dziennie: rano oraz wieczorem. Wtedy jest najwięcej pracy – korytarze szpitala pełne są pacjentów i ich rodzin. Pogotowie ratunkowe tutaj nie funkcjonuje poza centrum miasta, a i tam dociera często zbyt późno lub w ogóle. Pogotowie ratunkowe nie dojeżdża poza centrum miasta, a i tam nie zawsze udaje się dotrzeć do każdego potrzebującego pomocy. Ponadto lokalne ambulanse cierpią na niewystarczającą ilość wykwalifikowanych sanitariuszy.
Fundacja PCPM odpowiedziała na apel kurdyjskiego Ministra Zdrowia, skierowany do społeczności międzynarodowej, o pomoc medyczną w obliczu kryzysu uchodźczego w Irackim Kurdystanie.
Do szpitalu w Erbilu lekarze Zespołu Ratunkowego PCPM przychodzą 2 razy dziennie: rano oraz wieczorem, kiedy jest najwięcej pracy, a korytarze szpitala pełne są pacjentów oraz ich rodzin. Pogotowie ratunkowe tutaj nie funkcjonuje poza centrum miasta, a i tam dociera często zbyt późno lub w ogóle. Karetki mają kierowców, którym czasem towarzyszą niewykwalifikowani sanitariusze.