Polskie Centrum Pomocy
Przed Syryjczykami, którym udało się uciec od wojny do Libanu, widmo kolejnego trudu i realne zagrożenie. Spadające temperatury, silny, potęgujący uczucie zimna, wiatr, obfite opady deszczu i śniegu, czyli wszystko to, co niszczy konstrukcje prowizorycznych schronień, które od ośmiu lat tysiące ludzi musi nazywać domem. Dlatego Polskie Centrum Pomocy Międzynarodowej już teraz rozpoczyna misję zimową.
W miejscowości Kiambu w Kenii powstało Kenijskie Centrum Szkoleń Strażackich i Ratunkowych. Jego misją jest dostarczanie wysokiej jakości programu edukacji zawodowej i certyfikacji dla strażaków i strażaczek z całego kraju. Trwająca ponad rok budowa została zakończona z powodzeniem. Zobaczcie, jak wyglądały kolejne etapy jego powstawania!
W Kurdystanie dziś głośno się mówi o tym, żeby ludziom na miejscu dawać wędkę, a nie rybę. Po pokonaniu tzw. Państwa Islamskiego jest to w końcu możliwe. Północny Irak się stabilizuje. Droga do pełnej samodzielności jest jeszcze długa, bo kraj nie podniósł się jeszcze po kryzysie finansowym z 2014 r. związanym z niskimi cenami ropy i odpływem inwestycji z obawy przed tzw. Państwem Islamskim. Działania prowadzone przez PCPM mają pomóc lokalnym instytucjom rządowym w pozyskiwaniu środków na realizację najważniejszych zadań.
Nowadays in Kurdistan we can observe a strong attitude of “teach a man to fish” regarding local citizens. After defeating the so-called Islamic State, it is finally possible. The situation in Northern Iraq is stabilizing. However, the process of achieving fully independence is not easy, due to the negative impact of financial crisis in 2014, provoked by low oil prices and investment outflow. PCPM actions support local governmental institutions in raising funds for the most important tasks.
„Przyszłość naszych dzieci wisi na włosku” – mówią jednym głosem reprezentanci sześciu agend ONZ: Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), Światowa Organizacja Zdrowia(WHO), Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych do spraw uchodźców(UNHCR), Fundusz Narodów Zjednoczonych na rzecz Dzieci (UNICEF), Światowy Program Żywnościowy (WFP) oraz Biuro Narodów Zjednoczonych ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (UN OCHA). W liście z 14 lipca 2019 roku apelują o wspólny udział w zwalczaniu dramatycznie wzrastającego problemu niedożywienia na świecie. I piszą o 820 milionach głodujących ludzi, potrzebujących pomocy.
To są zwyczajni ludzie, z zawodu lekarze, pielęgniarki, ratownicy, położne – opowiada Monika Piątczak, pielęgniarka. – Każdy z nas ma etaty, jeden czy dwa. Do tego dochodzi życie rodzinne. Mimo to jako wolontariusze angażują się w życie Zespołu, biorą udział w ćwiczeniach, wyjeżdżają na zagraniczne misje. Kim są członkowie EMT? Na czym polega ich praca? Jakie są ich motywacje, a jakie największe trudności? Opowiadają oni sami.
Szacuje się, że na świecie jest w tym momencie ponad 7,7 miliarda osób. W tych ponad siedmiu miliardach mieszczą się ludzie różnych ras, religii, narodowości, wartości, zamożności. W tych siedmiu miliardach mieści się także około 70 milionów osób, które zmuszone zostały opuścić swój dom czy około 113 milionów dotkniętych klęskami głodu, z którymi zmagają się na ten moment 53 kraje na całym świecie. To doskonała okazja, aby myśląc o całej ludności, spróbować dostrzec dramat pojedynczego człowieka.
Sudan Południowy powstał 9. lipca 2011 roku w wyniku odłączenia się od Sudanu. Był to też dzień zakończenia II wojny domowej w Sudanie, która była najdłuższą w całej Afryce. Dzisiaj, choć mieszkańcy mogą cieszyć się niepodległością swojego państwa, nadal szargane jest ono wewnętrznymi konfliktami i trwa tam jeden z największych kryzysów humanitarnych.