Polskie Centrum Pomocy
PEMT PCPM to najszybciej rozwijająca się grupa szybkiego reagowania na kryzysy humanitarne. Mijający rok był dla Medycznego Zespołu Ratunkowego przełomowym. Ratownicy uzyskali certyfikat Światowej Organizacji Zdrowia jako jedyna w Polsce grupa szybkiego reagowania gotowa w ciągu 24 godzin na niesienie pomocy medycznej w dowolnej części świata.
Fundacja zrealizowała misję rozpoznawczą w Etiopii. Jej celem było zapoznanie się z sytuacją w obszarze dostępu do edukacji i potrzeb lokalnej społeczności w jednej z miejscowości w stanie Amhara w centralnej części kraju.
PCPM z roku na rok rozszerza zakres nieodpłatnych usług medycznych dla uchodźców – zarówno w klinice stacjonarnej w Bire, jak i w klinice mobilnej, która dociera do najbardziej oddalonych obozowisk. Teraz do pacjentów wymagających specjalistycznej diagnozy przylecieli polscy lekarze - diabetolożka i radiolog.
Fundacja PCPM od początku wojny w Syrii niesie pomoc uchodźcom. W samym Libanie prowadzi projekty w Bejrucie i okolicach, na północy w dystrykcie Akkar oraz miejscowości Arsal na granicy z Syrią. Każdego dnia Fundacja PCPM pomaga potrzebującym, zapewniając dach nad głową, umacniając obozy przed zimą, czy wspierając ośrodek edukacyjny i klinikę.
Za górami, za lasami, gdzieś bardzo daleko, w srebrnym pałacu mieszkały trzy księżniczki: Tasnim, Lamis i Sara. Ich pałac był bardzo mały, dlatego Tasnim - najstarsza z księżniczek przestała rosnąć. Była mała, malutka i bardzo blada. Nie zajmowała dużo miejsca w ich niewielkim, srebrnym domu.
Polskie lekarki ruszają z misją do Ekwadoru. Czeka na nich tysiące pacjentów, pozbawionych medycznej pomocy. Jako Polskie Centrum Pomocy Międzynarodowej wspieramy ich ważną inicjatywę - i dołączamy się do prośby o wsparcie. Celem zbiórki jest zakup leków, plomb i mobilnego gabinetu.
Khouloud została wydana za mąż jako 17-latka. Mąż bił ją jeszcze w Syrii, nie wypuszczał z domu. Rodzina zdecydowała się na ucieczkę z okolic Idlib, kiedy wojna zagroziła bezpieczeństwu dzieci. W Libanie bicie przybrało na sile. Zwłaszcza wtedy, kiedy Khouloud zaczęła pracę. „Miała za dużo wolności”. Kobieta uciekła przed mężem, ale wciąż musi walczyć o przetrwanie dla siebie i dzieci. Pomóżmy Khouloud i innym rodzinom uchodźców z Syrii: pcpm.org.pl/liban
Biały budynek na sielskiej prowincji. Przed drzwiami stoją łabędzie z pobielonych opon, które są wykorzystywane jako nietuzinkowe donice. Wewnątrz dzieci bawią się w najlepsze. Nagle głośne wycie. To syrena alarmowa! Dzieci ustawiają się w rządku. Wychowawczynie rozdają im nawilżone chusteczki, które maluchy przykładają do ust i nosów. Wszyscy powoli schodzą po schodach ewakuacyjnych. Na szczęście tylko w celach szkoleniowych.