Polskie Centrum PomocyPLN: 18 1140 1010 0000 5228 6800 1001
PCPM przygotowuje na zimę obozowiska dla uchodźców syryjskich w libańskim regionie Arsal. Naprawimy 1600 namiotów i planujemy skonstruować od nowa drugie tyle. To jedyne możliwe schronienia, na które stać uciekinierów z Damaszku , Hims i przygranicznych miejscowości.
Jeden dolar dziennie - tyle ma na swoje utrzymanie przeciętny mieszkaniec Burkina Faso. Ze skrajną biedną, analfabetyzmem i bezrobociem zmaga się ponad połowa populacji tego kraju. To w większości młodzi ludzie, dlatego szans na lepsze życie szukają poza granicami kraju. UE alarmuje. PCPM szuka rozwiązań. I rozpoczyna misję.
Już siódmy rok Syryjczycy czekają na koniec wojny i możliwość powrotu do domów. Liczba uchodźców zarejestrowanych w UNHCR wprawdzie nieznacznie maleje, ale nikt nie potrafi odpowiedzieć na pytanie, czy to dlatego, że część wróciła do ciągle pogrążonej w wojnie Syrii, czy po prostu na tyle wtopiła się w bliską im społeczność libańską, że nie ubiega się o rejestrację w bazach. Wiadomo jednak, że część ludzi, którzy zdecydowali się wrócić do swojego kraju, ponownie z niego ucieka.
Uchodźcy w Ugandzie są zdani sami na siebie. Brakuje chętnych, którzy mogliby zadbać o ich zdrowie i życie. Warunki nie pozwalają bowiem na skuteczne niesienie takiej pomocy. A potrzebujących jest tam 1,4 mln ludzi. PCPM ma niełatwe zadanie stworzenia przestrzeń dla medyków, by mogli nieść pomoc w kraju otoczonym dwoma gigantycznymi kryzysami humanitarnymi.
Zniszczony przez wojnę domową Mosul trudno nazwać miejscem, w którym toczyć może się normalne życie. Po porażce militarnej ISIS mieszkańcy mogliby wrócić do swoich domów, problem w tym, że nie mają do czego wracać. W odbudowie miast i miejscowości, które zamieniły się w ruiny pomagać im będzie Polskie Centrum Pomocy Międzynarodowej.
Od początku roku w klinikach Gordhim i Agangrial w Sudanie Południowym, wspieranych przez PCPM, przebadano łącznie prawie 18 tys. dzieci. 35% z nich miało mniej niż 5 lat. Opieką prenatalną objęliśmy ok. 1700 kobiet.
W ciągu ostatnich dwudziestu lat ponad 40 tysięcy pracowników humanitarnych padło ofiarą ataków podczas misji. Jednym z najtragiczniejszych był ten z 19 sierpnia 2003 r., kiedy to doszło do zamachu bombowego na placówkę ONZ w Bagdadzie. Światowy Dzień Pomocy Humanitarnej upamiętnia tych, którzy niosąc pomoc - stracili życie. Uświadamia też, że mimo niebezpieczeństw, ludzie, ciągle gotowi są do poświęceń dla innych.
Pora deszczowa w Sudanie Południowym, gdzie głodujących wspiera również PCPM, sprawia, że 70% terenów odcięte jest od świata. Nie mogąc dojechać do potrzebujących pomocy, ONZ zrzuca żywność z powietrza.